wat een tijd om nooit te vergeten.....

Lieve lieve lieve mensen,

Hoe gaat het in het koude Nederland? Dat kan ik nu ook aan mijn maatjes Jeroen en Bart vragen want die zitten momenteel ook aan de andere kant van de wereld, wat voel ik me toch ¨alleen op de wereld¨ nu haha.......
Wat is het ongelooflijk vreemd, wat moeten we weer afkicken na 5 weken doorgebracht te hebben met mijn ouders. We hebben een droomtijd gehad, we hebben genoten, we hebben gelachen, we hebben gehuild.
We hebben er werkelijkwaar alles uitgehaald, we zijn naar de jungle geweest, we hebben de grootste incaruines van Bolivia bezocht met een geweldige waterval, we zijn een 80 meter hoge incabrug overgestoken (respect mama), we hebben lekker gegeten, we hebben samen kerst en oud en nieuw gevierd. En wat ook heel erg belangrijk was was dat ze er bij waren bij onze bruiloft. Dat was weer een dag om nooit te vergeten, er waren een aantal vrienden uit Nederland aanwezig wat het feest helemaal compleet maakte. We hielden het feest gewoon bij ons in de tuin, we wonen zo mooi dat we snel die beslissing genomen hadden. Lekker buiten in de tuin, omringd door fruitbomen en beschermd door een machtig gebergte!
Het was een mooie dag, we hielden het wonderbaarlijk droog, hebben een miniconcert gekregen van de oom van Malem op de Charango (Tipisch Boliviaans snaarinstrument), en hebben doorgefeest tot 03:00uur in de morgen! Wauw, wat een feest was dat, kreeg van meerdere vrienden te horen dat ze een moeilijke ochtend gehad hadden, net als ik
Nu zijn we dus Don Remy, en Doña Malem.
Bartje bedankt dat je mijn getuige was jonge!
Nog even terugkomend op het bezoek van mijn ouders, ze hadden het gevoel dat vele bezoekers hebben, ze begrepen er niets van, vanaf het eerste moment dat ze Bolivia in waren hebben ze totdat ze vertrokken zijn geen heimwee naar niets of niemand gehad, alleen genoten genoten en genoten. Bedankt paps en mams, bedankt voor deze mooie momenten samen. Het is altijd klote om elkaar weer achter te moeten laten, maar ik denk wel dat we op deze manier veel meer waarde aan elkaar hechten en dubbel van de momenten genieten dat we samen zijn, maar het blijft moeilijk natuurlijk.
We hebben nu het volgende vooruitzicht dat heeeeel waarschijnlijk mijn broertje en misschien zijn vriendinnetje Manon deze kant op komen...we zullen zien!
Het bezoek van Harmen en Guido was ook heel erg gaaf, we hebben niet veel tijd gehad om echt goed bij te lullen, maar ja we hebben elkaar weer een stevige knuffel kunnen geven. Ook Koentje en Tascha zijn nog langsgeweest en hebben een aantal gezellige daagjes bij de familie van malem doorgebracht, lekker kampvuurtje, Xavier Ruddje, en genieten van de vriedschap. Ook zij zijn ondertussen weer naar Nederland vertrokken!
Met de BABY gaat alles super goed, we kunnen er allebei met onze pet niet bij, we wisten dat een baby wel eens kan trappen in de buik, maar wat wij hier meemaken is echt niet normaal joh. Constant beweging, niet alleen om te voelen maar zelfs om met het blote oog te zien bewegen in de buik. (als het maar geen gevaarlijke kickboxer wordt)....
Verder ga ik verder met het werk waar ik begonnen ben, ik blijf in de achterstandswijk aan het werk, er hebben enkel wel een aantal grote veranderingen plaatsgehad! Zo blijft geen van mijn colega´s er werken, en komen we onder gezag te staan van een Canadese organisatie. Die organisatie heet CHALICE, en werkt in Afrika, Azie, en Zuid amerika. Het is te vergelijken met PLAN en UNICEF. We gaan ons nu enkel en alleen richten op de aller armste kinderen van de wijken, de kinderen komen onder toezicht te staan in Canada en krijgen een soort verantwoordelijk gezin in Canada waar ze door gesponsord gaan worden, en mee gaan communiceren. Ik ben benieuwd waar het op uit gaat draaien, het is wel een hele grote sprong vooruit, van super amaturistisch naar heel erg officeel, maar ik heb er alle hoop in!
Van de week ben ik ook een tourbureau ingelopen. Dat blijft een droom van me om met touristen Bolivia in te duiken. Ik zeg daar binnen: ik heb interesse om zelf over een tijd iets op te zetten, maar heb natuurlijk wel enige ervaring nodig, hebben jullie niet iemand nodig? De eigenaar van het tourbureau was buitengewoon enthoustiast en we hebben 20 minuten zitten kletsen. Hij vertelde me dat er af en toe wel Nederlandse touristen een tour kwamen boeken. Hij heeft mijn huisnummer en mobiel nummer genoteerd en zij dat hij zou bellen als hij me nodig had! Ik ben benieuwd , in het weekend een keer met touristen naar de incaruines, ik wacht af!!!!!!!!
Verder even een paar feitjes op een rijtje van de laatste maand, de aarde heeft een aantal kleine (en grote), berichtjes aan de mensheid gegeven:
- Er waren zware overstromingen in Bolivia, in de streken Chapare en Beni, dat zijn junglegebieden. Ook slachtoffers.
- Elders watertekort in Bolivia en mislukte oogsten.
- Er is een TORNADO in Bolivia geweest, in El Alto, ik heb er de beelden van gezien!
- Er is een temperatuur record in La Paz geweest!
- De zware aardbeving in HAITI.
- Tweede aardbeving HAITI op woensdag van 6.1.
- Zware sneeuwval in Europa.
- Zware regenval en overlast in de U.S.A, mensen geevacueerd.
- Aardbeving langs de kust van Argentinie.
- Aardbeving bij de Kaaiman eilanden.


Verder doe ik de warme groetjes aan iedereen in Nederland, nogmaals bedankt voor alle lieve kaartjes, brieven en babyspulletjes van jullie.

Ik wil de vader van Jeroen heel veel sterkte wensen!!!!!


Dikke warme knuffel voor iedereen, heel veel liefs en tot heel snel.......


Remy, Malem en het babytje.